มณีมนตรา นคราต้องสาป

เวียงนพรัตน์ 

แผ่นดินรูปหัวใจที่เป็นต้นกำเนิดของอัญมณีทั้งเก้า ดินแดนที่เคยรุ่งเรืองด้วยสรรพสิ่งทั้งหลาย ผู้คนในเวียงล้วนอยู่ดีมีสุข แต่ทว่าวันนี้กลับต้องซุกซ่อนตัวเองราวกับพยัคฆ์ที่ต้องคมศร ต้องหลบซ่อนกายเพื่อเยียวยาบาดแผลที่ต้องคมศรอันเกิดจากความไว้เนื้อเชื่อใจของผู้คนที่เรียกว่ามหามิตร ผู้จักนำพาความเจริญอย่างผู้มีอารยะเข้ามาสู่บ้านเมือง  ความเจริญรุ่งเรืองซึ่งเคยเป็นความหวัง ทว่ากลับทิ้งไว้เพียงซากปรักหักพักของบ้านเมืองและและผู้คน เวียงนพรัตน์กลายเป็นเมืองต้องสาป เมื่อมหามิตรฉกฉวยอัญมณีทั้งเก้าที่เป็นดั่งหัวใจ เป็นดั่งจิตวิญญาณของเวียง พวกเขาแม้เจ็บปวดแต่จำต้องกล้ำกลืนฝืนทน ภัยพิบัติถาโถมซ้ำเติมราวกับจะตอกย้ำซ้ำเติมให้เจ็บจำจนขึ้นใจว่าต่อไปอย่าได้ไว้ใจคน พวกเขาอดอยากแร้นแค้น ได้เพียงรอคอยความหวัง รอคอยแสงตะวันที่จะสาดส่องมาถึงเวียงนพรัตน์อีกครั้ง ดุจดั่งคำทำนาย

ร้อยปีผันผ่าน

ตราบกาลหวนคืน

เมื่อธาตุทั้งสี่

มณีทั้งเก้าบรรจบ

ผืนแผ่นดินสีทอง

ทรัพย์สินเนืองนอง

เรืองรองสว่างไสว

คืนกลับทบเท่าพันทวี